نقد ها را بُود آیا که عیاری گیرند . . . *

کاش میفهمیدیم که ” نقد ” کردن ، به معنای زیر سوال بردن و نفی کردن نیست . اولین معنای نقد ، دوست داشتنه . یعنی من تو رو یا چیزی رو که دارم نقد میکنم دوست دارم . دوست دارم که دارم براش انرژی و وقت میذارم . دوست دارم و چون دوست دارم ، دوست دارم که بهتر بشه .

. . . نوشت1 : تو قاموس ِ آدم ِ نقد پذیر ، چیزی به نام ِ نقد ِ سازنده و مخرب وجود نداره . همه رو میشنوه ؛ مخرب بود ، نادیده میگیره .
. . . نوشت 2 : در مخرب ترین نقد ها هم میشه چیزی برای یاد گرفتن پیدا کرد . حداقلش اینکه میشه فهمید نقد مخرب چه جوریه و اونجوری نقد نکرد .

عنوان : مصراعی از حضرت ِ حافظ