باز هم…

پس از یک حبس ِ طولانی در خود، باز هم اینجام. میدونم نبودن هام بیشتر از بودن ها شده، که خب عجیب نیست.
این مدت خیلی نوشتم، خوندم، فیلم دیدم اما اینجا نبودم. اما گزیر و گریزی از نوشتن نیست. نوشتن به گونه ای حرف زدن با خود محسوب میشه، و نوشتن تو جایی مثل ِ اینجا، حرف زدن با خود، به صورت ِ بلند بلند.
حالا لازمه کمی بلند بلند با خودم حرف بزنم. شاید…

این نوشته در دسته‌بندی نشده ارسال شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *