تنهایی ام را بُر میزنم
هر ورقی که بیرون بکشی
دل ِ تک است .
میبینی ؟
همیشه هم آس ، بهترین برگ نیست
حتی اگر حاکم باشی
و حکم ، حکم ِ تو باشد
حتی اگر تمام ِ دست ات آس ِ سرخ ِ دل باشد ؛
درخت ِ بالای سرت ، یکی از برگهای زردش را روی میز ِِ پارک می اندازد
و تو را در بهت ِ تنهایی ات
کوت میکند . . .
