پرنده را میکُشیم
پر هایش را میکَنیم
تا با مرکّب ِ سرخ
بنویسیم ” پرواز ” !
و بعد
سالها بنشینیم در کافه ها سیگار بکشیم و از ازادی بگوییم و پرواز ،
و پرنده ی تاکسیدرمی
خیره خیره ما را نگاه کند
تا بلکه به خاطر بیاورد اخرین بار ما را کجا دیده . . .
. . . نوشت : شاید در اینده از شخصیتی که در این عکس ملاحظه میکنید ، عکس های دیگه ای هم دیدید !